وای خدا... مُردم از خنده. رفته خواستگاری دماغشو شکوندن.

...

و دوباره خندید.

- سعید خیلی بی جنبه ای!منو باش مشکلاتمو با کی در میون میذارم.

سعید از جایش بلند شد و به سمت من آمد و در حالی که سعی میکرد ته مانده های خنده اش را هم خرج کند،دستش را روی شانه ام گذاشت و گفت:«ببین حامـد، شاگرد اول عزیز،تو یه پسر شهرستانی هستی که وضع زندگیتون متوسطه،رشته ی پزشکی هم که الحمدلله تمومی نداره.سه سال برای شما که خرخون هستید تخصص،بعد هم سربازی و...»

حرفش را قطع کردم و شانه ام را از زیر دستش آزاد کردم:«خوب که چی؟یعنی توی این مدت نباید ازدواج کنم یا... یا نباید از کسی خوشم بیاد.حالا اگه یه وقت یکی مثله من زد و...»

- عاشق شد!؟

- مسخره می کنی سعید؟

- نه به خدا فقط نمی دونم چی جوابتو بدم.من این حرفا رو میزنم که اگه یه وقت بهت جواب رد دادن،ناراحت نشی.یعنی اونا هم یه جورایی حق دارن.هی پسر دفعه بعد هم اگه گوشاتو ببرن کلی فیلم می شه!

- من نمی فهمم منظورت از حق چیه؟اینکه نذاری دو تا جوون به هم برسن کجاش حقه؟مگه خدا روزی رسون نیست.

- اوه!حالا از کجا می دونی جواب رد بهت میدن.

- آقای حامد مددی اطلاعات جهت ملاقات.آقای حامد مددی اطلاعات جهت ملاقات.

صدای نگهبان بود که مرا صدا می کرد.رو به سعید کردم و با تعجب پرسیدم،کیه این موقع شب اومده خوابگاه؟

سعید خنده ای کرد و گفت:کارت دانشجویی ات را بردار،اگه از آشناهات بودن  و با این چسب و باند نشناختنت کارتتو بهشون نشون بده.

از پله ها پایین می آمدم که از آخرین پاگرد جلوی نگهبانی را  دیدم.

ای وای خدا  سمیرا با همان جوانی که با سر دماغم را له کرد و یک مرد دیگر جلوی در بودند.با سرعت برگشتم بالا.

- سعید... سعید...

- چیه چرا نفس نفس می زنی.برای دماغت خوب نیست.

- اومده،خودشه.دختره با همون کسی که دماغم رو به این روز انداخت.

خنده ی سعید روی لباش خشک شد

- اومدن چیکار؟

- نمی دونم.

- احتمالا اومده بقیه ی کتکتو بزنه.صبر کن بذار من هم باهات می یام ببینم این یارو حرف حسابش چیه؟

لباسهایمان را پوشیدیم.سعید نانچیکوی خودش رو هم برداشت و از پشت آن را تا نصفه داخل شلوارش کرد.

- سعید این چیه؟

- هیچی محض احتیاط.

آنقدر هول شده بودم که به جوابش فکر نکردم.با هم از پله ها پایین آمدیم.سمیرا تا منو دید با چشم به مردی که سن و سالی داشت و موهایش جوگندمی بود اشاره ای کرد و مرا نشان داد من هم با صدایی آرام به سعید گفتم که آن جوان کدام است.اول از همه من سلام کردم.سمیرا جلوتر آمد.

- سلام. آقای مددی...والا... شرمنده،ایشون(اشاره به جوان کرد)عموی من هستن.ایشون هم پدرم،من نمی دونم شما توی محل ما چیکار داشتین،خدمت رسیدیم تا عموم از شما عذر خواهی کنه.واقعیتش این بنده خدا...

مرد جوان جلو آمد و در حالیکه دست به موهایش داشت گفت:

...

*                                        *                                  *                                  *